Hai chamadas e silencios / en harmonía de contrarios / hai mansións desocupadas / non hai futuro pasado /

12.6.07

"Unha milagre de blues"

Fáltanme a metade dos "maquinillos" e esa densidade no rizo, polo demais, algo se coce...

"Ocurrió un milagro acá en mi casa..."

pd. Por certo, xa tiña gañas de ver a Xoel en directo e aproveitei os fastos en Suavesland. Non agardaba menos, pero non me defraudou nadiña. Véxoo nun punto álxido, moi arriba a moitos niveis. Que dure!

pd2. Só me da pena que non tocara máis temas do disco anterior; no novo, inda non profundicei, mais sei que me gustará. A iso vou.

pd3. Algúen se parou un pouco coas letras deste tipo? Para que logo digan que os tristes e deprimetes son os cantautores... de las narices...

1 Comments:

Anonymous Anónimo said...

Boas compañeiro! non ven moito a conto comentar aqui o que che vou poñer, pero nada do que fago soe facelo... simplemente che quero dar as grazas, coas túas letras aprendin a ver a relidade doutra maneira, fas unha música que de verdade me enche por dentro, eres un tio caralludo e bótaslle pelotas á vida, un verdadeiro mestre...

de cando en vez
merece a pena baixarse deste "monte de merda" ao que chaman mundo e poñer unha das tuas cancions de fondo... sen dúbida nos momentos mais fodidos escoitar catro verdades ben ditas axudan a levar isto mellor...

"Como ves, mi guitarra no dispara, pero sé donde apunto aunque no veas la bala"

unha aperta camarada

agosto 07, 2007 11:30 da tarde

 

Enviar um comentário

<< Home