Arriba e alá vou

Érgome cedo para deixar todo listo e porque quedei con Orzowei para almorzar e vernos dunha vez. Non responde, nin ós sinais de fume nin ós SOS. Baixo por San Pedro Street, aproveito para mercar unha camiseta en Camisetas de once varas e tomo café nese bar sen nome (visible) no desvío a Belvís. Paso logo por Velocípedo para me despedir de Fernando. Recóllenme xunto a Espacio aberto Sister-actress e Pibe para me subir a Lavacolla. Despídoos no paso de cebra e doulles grazas por todo, e “un marcho mañán e un pero voltarei logo...”. Sorpresa dentro, The Edge e seu irmán viñeron recoller unha amiga. Facturo, tomo café con eles e embarco para Madrid. Mentres agardamos para subir, un dos locutores de deportes da telegaita atopa un amigo e póñense a falar (castelán, por suposto). Bo rollo, colegueo, incluso me estaban caendo bastante ben, pero cando xa estamos sentados no avión, xurde “o tema”: “mi hijo mayor es un crack de los idiomas, incluso habla gallego, joder, que yo lo defiendo tío, pero cinco horas de gallego a la semana y tres de coñecemento do medio también en gallego... no les podían dar alemán o inglés... mira que nunca han* habido problemas con eso aquí pero los están* habiendo ahora... además es un idioma que no se sostiene en la calle, tío...” o ruido dos motores non me permite escoitar máis (tampouco é preciso) e recordo certo personaxe que topamos en Berlín este vran cando fun visitar a Platdorff. Xanto nunha cafetería de Barajas e falo un bo cacho por teléfono con Galaica amazona que ven de xantar coa Rut e a Natifu en Ou. No Easyjet (petado a rebentar) sento xunto a uns madrileños que van estudar a Liverpool. Van en manada, e un deles é o “listillo” do grupo. Sabe de todo: da orientación para ver mellor Madrid dende o avión, da nova terminal de Barajas, dos diferentes tipos de aparatos que nos imos topando, de onde foron fabricados, de cales despegan en vertical coma na película Mentiras arriesgadas. Ademais, é afeccionado á fotografía e saca o portátil para lles ensinar os centos de fotos sacados a modelos femininas en plan erótico (por certo, algunhas, bastante boas... as fotos oh...)
“-Pero eso de los filtros, ¿no lo haces con la cámara?
-No hombre, eso se hace todo con Photoshop”
Baixo no Airport Express 500 ata Lime Street Station e no bus coñezo (como non!) unha moza do Barco que estuda Business en Sheffield. Botámonos unhas risas cando descubrimos a coincidencia.
Nada cambiou en Liverpool. O taxista fálame de fútbol, de Benítez e de Xabi Alonso. Todo en orde na casa exceptuando a conexión a Internet, pero Neighbourg-Batoul non está abaixo e parece que inda non voltou das vacacións, así que non o podo solucionar de momento. Falo coa miña nai e coa Marida antes de comezar a desfacer a maleta. Chega Flatmate, saudámonos e falamos un cacho das vacacións e do portátil que vai mercar.